فال گاه گاه

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرودهرگز از یاد من آن سرو خرامان نروداز دماغ من سرگشته خیال دهنتبه جفای فلک و غصه دوران نروددر ازل بست دلم با سر زلفت پیوندتا ابد سر نکشد وز سر پیمان نرودهر چه جز بار غمت بر دل مسکین من استبرود از دل من وز دل من آن نرودآن چنان مهر توام در دل و جان جای گرفتکه اگر سر برود از دل و از جان نرودگر رود از پی خوبان دل من معذور استدرد دارد چه کند کز پی درمان نرودهر که خواهد که چو حافظ نشود سرگرداندل به خوبان ندهد وز پی ایشان نرود بخوانید, ...ادامه مطلب